Cytaty 4 poz.  Kop 1817     Cz. I. Powierzchność języka. Rozdział XII. O spójniku   

Spójnik nazwany jest od spojaniá, czyli łączeniá wyobrażeń w myśli, a wyrazów w mowie.

Spójniki dzielą się na pojedyncze i parzyste. Pojedyncze łączą dwa tylko wyobrażénia i wyrazy: Parzyste: rozciągają się na kilka lub kilkanaście członków całego sensu w okresie czy peryodzie zamkniętego. Przykłady krótsze na spójniki pojedyncze: A. Dáwny, a chwalébny zwyczáj". I Kościuszko i Poniatowski.

Spójniki dzielą się na pojedyncze i parzyste. Pojedyncze łączą dwa tylko wyobrażénia i wyrazy: Parzyste: rozciągają się na kilka lub kilkanaście członków całego sensu w okrésie czy peryodzie zamkniętego. [...] Przykłady krótsze na spójniki parzyste: Lubo - atoli: Lubo umiész język z nałogu, atoli ucz się go z teorii.