Historical dictionary
of grammatical terms online

wykrzyknik część mowy

Language: polski
EJO 1999, 644 Contemporary definition

Wykrzykniki. Wyrazy, które różnią się od wszystkich pozostałych tym, że w zasadzie nie wchodzą w związki syntaktyczne z innymi wyrazami, lecz używane są w funkcji wypowiedzeń, np. Pfe! Hej! Och! [...].

Quotations

Wykrzyknik jest to słowo, które wyraża uczucie, albo naśladowanie głosu lub dźwięku; np. ach! o! biada! - kra! uhu! - bęc! paf!.

Uczucie wyrażają Wykrzykniki: a! ach! o! och! ej [...] Głosy naśladują: miau!, hauhau! be! me! [...] Dzwięki naśladują: puf! paf! pac! bęc!.

Pyt. A któreż są nie odmiennemi [częściami mowy]?

Odp. Następne: Przyjimki, że najczęściej kładą się przy jimionach, lub odnoszą się do nich.

2re Przysłówki, że przy słowach kładą się zwykle, lub przymiotnikach słowowych.

3cie Spójniki, spajające czyli łączące zdania i okresy, i czasem rozłączające takowe.

4te Wykrzykniki, że się wykrzykuje w strachu nagłym gniewie, radości, lub biedzie nagłej i t. d.

Co do zwyczajnych wykrzykników w użyciu codziennem, to pierwszeństwo mają przed innemi następne wykrzykniki z czasu rozkazującego słów czynnych pochodzące. Jako to chodź prędzej! słuchaj pilnie! czytaj! pisz! [...].

По значенію своему всѣ слова польскаго языка раздѣляются на 9 частей рѣчи: [...] 9. Междометіе, wykrzyknik.

Wykrzykniki (Interjeições).

Są to części mowy, za pomocą których wyrażamy żal, ból, smutek, radość itd. Najwięcej używane są:

ah! (a, ah!), ai! (ach!), olá ! (o, ej, hola!) [...].