terminów gramatycznych online
polszczyć
Język: polski
Cytaty
Polszczyć, ył, y, scz. nd. polską cechę, charakter nadawać. Polszczyć wyraz; przekształcać i wymawiać go polskim sposobom, właściwym polskiemu językowi, np. zam. Roma, Rzym; zam. Palpitatio, Palpitacja i t. p. ob. Przepolszczać.
Zapytuję więc, czy mamy prawo i obowiązek polszczyć terminy naukowe?
Polszczyć, y, ył robić polskim, nadawać polską cechę, charakter, polonizować: P. wyraz = przekształcać go wymawiać z polska.
Dlatego też nie będziemy polszczyć pisowni wyrazu interwiew, skoro się on tak pisze po angielsku.
Poza nią nawet najbardziej spolszczone zachowują s c choćby na końcu wyrazów [...].
Polszczyć ndk VIb, ~ony «nadawać czemu cechy, właściwości polskie; czynić Polakiem; polonizować»: [...]. Polszczenie tego [zawodowego] słownictwa jest zagadnieniem [...] pilnym. Por. Jęz. 1, 1948, s. 16.