wątpliwa głoska głoski alternujące

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Kurh/1852
• Malecz/1882

W zdarzonéj wątpliwości przy użyciu tych liter, należy się radzić źródłosłowu, to jest formować odmiany grammatyczne, albo téż dobierać wyrazy pierwotne i pochodne takim sposobem, iżby brzmienie wątpliwej głoski wybitniéj się okazało.

I tak pisać należy sen, kończ, róg, Kraków, chleb, obowiązki (a nie sę, kącz, ruk, Krakuf, chlip, obowiąski) bo głoski wątpliwe dają się dobitnie słyszeć w wyrazach snu, koniec, rogowy, Krakowa, chleba, obowiązek.

P. Jakiż mamy sposób, aby wątpliwa głoska wydała właściwy sobie dźwięk?

0. Aby otrzymać właściwy dźwięk głoski wątpliwéj, należy wyraz, w którym się ta głoska znajduje, przeprowadzić przez odmiany gramatyczne, tak, aby owa niepewna spółgłoska, oparła swe brzmienie na przyległéj samogłosce, a wtenczas wyda już brzmienie prawdziwe, np. chléb, chleba, chlebem, chleby. Fliz, flizy, flzami. Wieź, wiozę, wiezie, wieziemy. Gryźć, gryzie, zgryziony i t.d

Nie prędzej przecież można to dzieciom dyktować, aż wtenczas dopiéro, kiedy trzy pierwsze stronnice to jest: ,,Wstęp‘‘ książeczki będą dokładnie znały pamięciowo i rozbiorowo, gdyż inaczej, nie umiałyby i nie mogły dojść sposobu, przekonywającego je o prawdziwości wątpliwéj głoski.