terminów gramatycznych online
łącznik dywiz, pauza
Cytaty
Znamiona łączące. Łącznik (-); albo ( = ) znak łączący zgłoski, np. Cno-ty i na-u-ki. Nawias ( ); są-to dwa łuczki zamykające w sobie jaki znak lub wyrazy. Cudzysłów („); są dwie kreski obok siebie u początku i u końcu cudzych słów, gdy się je przytacza. Mędrzec Chilon mówi ,,Znaj siebie samego.” Odsyłacz (*), (a), (I), znak w pismie odsyłający czytelnika do takiegoż znaku.
Czasem dla rozróżnienia znaczeń wyrazów łącznik potrzeba położyć np. Dali-Bóg! dali-Pan! pod-robić, po-drobić [...] Ponieważ nie położywszy łącznika w pierwszym słowie myśl będzie inna.
(-) Łącznik kładzie się albo przy części wyrazu, którego koniec przenosi się do drugiego wiérsza, albo służy do połączenia dwóch, lub więcéj wyrazów, nie stanowiących wyrazu złożonego […].
Rozdzielnik (łącznik) (-) rozłącza zgłoski na końcu wiérsza lub w wykładzie gramatycznym.
Łącznika używamy przy rozdzielaniu wyrazów, których połowę na drugi wiersz przenosimy, lub między wyrazami jedne pojęcie stanowić mającemi [...]. Taki łącznik i kilka kropek położonych na początku pisma oznaczają, że to co piszemy - jest tylko wyjątkiem jakiéjś całości, a przynajmniéj, że pierwszéj myśli brakuje.
Łącznik - gdy wyraz nie mieści się w jednym rzędzie, a przenosimy na drugi.
Gdy dwa słowa tworzą jeden wyraz tak że nie ma między niemi żadnego łącznika (tak zw. hyphen), n p. girasol (słonecznik), girasóes (słoneczniki).
Znaki pisarskie
(Signaes graphicos — Pontuação) [...]
Nawias - - Traço de união [...].