wzór drugi deklinacja

Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Szum/1809
• Lerc/1877

Gdy imiona zacne chcemy obojętnie albo z pogardą przypadkować, wtenczas kończemy je na y albo e, podług 2go albo 3go wzoru, np. pany, Króle.

Wzór drugi.

Dla tych imion, które się twardo pojedyńczo kończą; mają one przypadek Iwszy liczby mnogiej na y, np. chleb, chleby.

Wzór drugi.

Dla imion kończących się na ca, la, nia, ia, za, cza, sza, idą one podług koszula.

Wzór drugi

Dla imion kończących się na mię, przyjmują one syllabę nia, i przypadkują się podług imię.

ODMIANA DRUGA. Podług drugiego wzoru odmieniają się wszystkie rzeczowniki rodzaju nijakiego zakończone w pierwszym przypadku liczby pojedynczéj po spółgłosce twardéj na o, a po spółgłosce miękkiéj na e.