końcówka żeńska

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Łaz/1861
• Malin/1869
• Mał/1879
• Nitsch/1923

Gość przybiera żeńską końcówkę, gdy oznacza niewiastę: gościa, np. Nie dopuszczajcie nigdy téj gości do naszéj ziemi […].

[…] Według analogiji eję, kontrahującego się w e, kontrahuje się także yje, powstałe ze starosłowiańskiéj końcówki żeńskiéj mianownika liczby mnogiéj po temátach twardych w é […].

§. 319. Dotychczasowa, w §. 313 ukazana indyferentna, t. j. obydwom żywotnym rodzajom zarówno w nominatiwie służąca końcówka pluralna: ās, ūs, īs, ăs, otrzymuje teraz w niektórych językach znaczenie saméj tylko żeńskiéj końcówki; jako męska pojawia się obok niej następująca nowa końcówka: ai, uăs, iăs, ăs.

Wreszcie na całej północy w zaniku jest końcówka żeńska -i.