Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

onomatopeja

Język: polski
Geneza: gr. onomatopoiía 'tworzenie nazw'
Dział: Słowotwórstwo (współcześnie)
EJO 1999, 406 Definicja współczesna

Onomatopeja (wyraz dźwiękonaśladowczy). Wyraz zawierający w swej części rdzennej imitację, często dosyć subiektywną, dźwięków pozajęzykowych [...].

Cytaty

Forma trzecia. Cechą po któréj się poznają słowa do téj formy należące, są nie tylko samogłoski, ale téż spółgłoski […]. Do téj formy należą: [...]. 7) zakończone na nął, po większéj części dokonane i naśladujące dźwięk usłyszany (onomatopeia), oprócz niektórych nijakich poczynających [...].

Onomatopeja, wyraz lub wyrażenie, oznaczające zjawisko słuchowe, a naśladujące je swą postacią dźwiękową, np. bam, paf.