terminów gramatycznych online
patronimicum
Język: polski
Geneza: łac. śred. (nomen) patronymicum '(imię) odojcowskie' < gr. patrōnymikós 'biorący imię od ojca'
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Etymologia: Mał/1879
Patronimikon. Imię (nazwa) własne utworzone od imienia ojca lub przodka.
Cytaty
Wszystkie nasze rodowe nazwiska na owicz, ewicz, np. Janowicz, Spasowicz, Rakowicz, Rakiewicz, Chodkiewicz, Dołęgiewicz, Kowalewicz, Andrzejewicz, niemniéj męskie patronymica tego składu jak prezesowicz, królewicz, cześnikiewicz, a w konsekwencyi i nazwy wsi na ow-ice, np. Orłowice, Zebrzydowice, Krzeszowice a dawniéj Krzeszewice itp. wyraźnie są utworzone nie z tematu, lecz z nomin. plur. zakończonego na owie, ewie.
Co się tu powiedziało o tych imionach rodowych na owicz, rozumieć także należy [...] o żeńskich patronymikach na ówna (owьna), ewna, jak prezesówna, królewna...
O stanowisku niegdyś dialektu kraj- niackiego trudno coś powiedzieć. Dziś jego pn.-zachód ma kaszubskie patronimika [...].