terminów gramatycznych online
***nomen patronimicum
Język: polski, łaciński
Geneza: łac. śred. (nomen) patronymicum '(imię) odojcowskie' < gr. patrōnymikós 'biorący imię od ojca'
- Dialekty języka polskiego: Nitsch/1923
- Etymologia: Mał/1879
- Etymologia (Słoworód): Mał/1863
- Nomen: Cell/1725
Patronimikon. Imię (nazwa) własne utworzone od imienia ojca lub przodka.
Cytaty
Patronymica, ktore wiodą Imię swe od Rodzicow i Przodkow swych. A po większej części Kończą się, Masculina ná DES, jáko Priamides, Anchisiades. Foeminina ná IS, jáko Briséis, Aenèis, etc. Tákoż z długiem I, ktore pochodzą z Imienia ná EUS, jáko Pelides, Atridae.
Przyrost. icz, pierwotnie ic, przyczepia się do imion pospolitych i własnych, a to albo bezpośrednio, albo za pośrednictwem zgłoski ow, ew. Tworzy nazwy synów, według imienia albo dostojeństwa ojca; (patronymica, porównaj zakończone w starożyt. językach na ides). Wojewodzic, dziedzic, starościc, panicz, hrabicz, Chodkiewicz, Zygmuntowicz, prezesowicz, stolnikiewicz, cześnikiewicz, królewic albo królewicz, cesarzewicz, — szlachcic, księżyc, rodzic.
Wszystkie nasze rodowe nazwiska na owicz, ewicz, np. Janowicz, Spasowicz, Rakowicz, Rakiewicz, Chodkiewicz, Dołęgiewicz, Kowalewicz, Andrzejewicz, niemniéj męskie patronymica tego składu jak prezesowicz, królewicz, cześnikiewicz, a w konsekwencyi i nazwy wsi na ow-ice, np. Orłowice, Zebrzydowice, Krzeszowice a dawniéj Krzeszewice itp. wyraźnie są utworzone nie z tematu, lecz z nomin. plur. zakończonego na owie, ewie.
Co się tu powiedziało o tych imionach rodowych na owicz, rozumieć także należy [...] o żeńskich patronymikach na ówna (owьna), ewna, jak prezesówna, królewna...
O stanowisku niegdyś dialektu krajniackiego trudno coś powiedzieć. Dziś jego pn.-zachód ma kaszubskie patronimika [...].