terminów gramatycznych online
nomina patronimica
Język: łaciński
Geneza: łac. śred. (nomen) patronymicum '(imię) odojcowskie' < gr. patrōnymikós 'biorący imię od ojca'
Patronimikon. Imię (nazwa) własne utworzone od imienia ojca lub przodka.
Cytaty
DE SPECIEBUS NOMINUM. Die Nomina, die von andern herkommen, sind fünferley. Patronymica, die ein Vaterland bdeuten, Possessiva die eine besitzung bedeuten, Denominativa die von etwas anders genennet werden. Diminutiva die eine verkleinerung bedeuten, Verbalia die von verbis herkommen.
Patronymica, ktore wiodą Imię swe od Rodzicow i Przodkow swych. A po większej części Kończą się, Masculina ná DES, jáko Priamides, Anchisiades. Foeminina ná IS, jáko Briséis, Aenèis, etc. Tákoż z długiem I, ktore pochodzą z Imienia ná EUS, jáko Pelides, Atridae.
Co są Nomina Patronymica? Są to imiona formowane z imion wlasnych Oycow, Dziadów, Pradziadów, lub też inszych vg. Dardanides, Aeneis.
Przyrost. icz, pierwotnie ic, przyczepia się do imion pospolitych i własnych, a to albo bezpośrednio, albo za pośrednictwem zgłoski ow, ew. Tworzy nazwy synów, według imienia albo dostojeństwa ojca; (patronymica, porównaj zakończone w starożyt. językach na ides). Wojewodzic, dziedzic, starościc, panicz, hrabicz, Chodkiewicz, Zygmuntowicz, prezesowicz, stolnikiewicz, cześnikiewicz, królewic albo królewicz, cesarzewicz, — szlachcic, księżyc, rodzic.