Słownik historyczny
terminów gramatycznych online
terminów gramatycznych online
łącznik w orzeczeniu
Język:
polski
EJO 1999, 93
Definicja współczesna
Copula (łącznik). Czasownik lub, rzadziej, luźny morfem pełniący funkcję wykładnika predykacji imiennej.
Cytaty
Mucz/1825,
s. 176
Definicja
Słowo do połączenia predykatu z podmiotem służące, łącznikiem jest nazwane.
Łącznikiem jest właściwie tylko słowo być i te, które to znaczenie być mieszczą w sobie [...].
Czep/1871–1872,
s. 104 (103-104)
Definicja
,,Jestem zdrów." Tu podmiotem jest domyślny zaimek ja, a orzeczeniem przymiotnik zdrów, bo oznacza to, co się mówi o podmiocie, i oprócz tego wyraz jestem, który łączy podmiot z orzeczeniem; taki wyraz nazywa się łącznikiem […].
Sobieski ‖ był wodzem łącznik, orzecznik {orzeczenie imienne.