pochylenie (samogłosek) wzdłużenie zastępcze

Hierarchia Dzieła Filtr: 1 dzieło

• Wszystkie dzieła
• Rozp/1830
• Mał/1863
• Mał/1879

Do przemian koniecznych należą:

1^o regularne przechodzenie e na é, o na ó, ę na ą; np. od wie-dzieć - wiédz; od brzegu - brzég; od koło - kół, kółko; od stodoła - stodół; od jęła, jęty - jąć, jął; od ręka - rąk itd. Przemiany takie nazywamy pochyleniem samogłoski.

§. 72. Tu należy na koniec wspomniane w §. 29, 1 pochylenie niektórych samogłosek. Główne zasady są tu następujące: [...] przed stojącem na końcu wyrazu j, ł, l, r, rz, a mianowicie przed słabemi w, b, d, dz, dź, g, ż, dż, z, ź, pochylają się samogłoski poprzedzające. Przeciwnie, przed f, p, t, c, ć, k, cz, sz, s, ś nie pochylają się.