Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

wokalizować, zwokalizować się

Hasło w cytatach: wokalizować się, zwokalizować się
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Przeto i takie wyrazy, które dziś mają na końcu m albo n, miały wtedy po nich jeszcze jaką samogłoskę. Z przyczyny téj samogłoski nie wokalizowały się owe m, n na ą, lub ę.

§. 199. Źródłosłowy zakończone na spółgłoskę, która odpada w przypadkach nie mających osobnego zakończenia, t. j. w Iszym i Vtym licz. poj. Tak np. od cielęt formujemy cielę, a końcowe t zaginęło; od źródłosłowu imien formujemy imię, a końcowe n zwokalizowało się.

[…] Jeżeli zaś piérwiástek grecki kończy się na samogłoskę, wtedy j wokalizuje się w e […].

Tak np. od cielęt formujemy cielę, a końcowe t zaginęło; od imien formujemy imię, a końcowe n zwokalizowało się.

Zresztą zaś rozwinęło się - zwykłym sposobem: słabe jь̯- przeszło regularnie w utrzymane po poprzedzającej samogłosce (prepozycji, przeczenia itp.), zaś w absolutnym nagłosie zwokalizowało się w i-, oczywiście krótkie.