Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

substantivum

Język: łaciński

Cytaty

DonCul/1560, s. [17] Definicja

Quotuplex est nomen appellativum? Duplex. Substantivum et adiectivum. Magister quale nomen? Substantivum. Quid est nomen substantivum? Cuius polonico addi non potest, mąż, niewiàstà, rzecz. Potest autem per se cum uerbo stare sensu perfecto, ut Magister docet.

[Ile jest typów imion własnych? Dwa: rzeczowne i przymiotne. "Magister" ("nauczyciel") to jakie imię? Rzeczowne. Czym jest imię rzeczowne? Takie, które może być dodane do polskiego "mąż", "niewiasta", "rzecz". Może natomiast samo stać z czasownikiem w sensie pełnym (doskonałym), jak "Magister docet" ("Nauczyciel naucza").]
Sty/1675, s. 31 Definicja

WTORA CZĘSC DE NOMINE Eiusque ACCIDENTIBUS.

O Imieniu i jegoż przypadkách. Imię jest dwojákie, Substantivum et Adiectivum.

Substantivum názywa się Imię istotne, ktore rzeczy sáme znáczy álbo wyraza, jáko: Dio Bog, Cielo Niebo, Giovanni Jan, Roma Rzym.

Duch/1699, s. 37

Dwojákie jest Imię, to jest, Istotne álbo Substantivum, drugie przydatne álbo adjectivum.

Mon/1780, s. 155

Imiona są wielorakie. Nomen substantivum: Imie istotne, krocej: Istotnik, albo Rzeczownik.