mowa słowiańska

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Klecz/1767
• Malin/1869
• Mał/1879

Mowa jednak ledwie znać że Słowiańska, codziennym obcowaniem z Niemcami zepsuta.

W szczegulności zaś mowiąc, mowa Słowiańska w Kolchidzie zaczęła się wprawdzie psuć z samej bliskości Narodow Azyi.

Jle do wynalezienia słow pierwiastkowych, w rożnych mowach Słowiańskich, te zdają mi się bydź dostateczne ustawy.

[...] Wszelako w mowie słowiańskiéj, a następnie polskiéj, w skutek rozlegle rozgoszczonego jotacyzmu tak obfitéj w brzmienia spółgłoskowe, kierunek taki fonetyczny mógłby być łatwo powodem wielkiéj gmatwaniny w etymologiji wyrazów, a nástępnie zaszkodziłby zrozumiałości mowy pisanéj [...].

Jeżeli głęboki ten badácz mowy ludzkiéj twierdzi i słusznie, że dlá Lingwisty mają wielką wártość nawet amerykańskie języki, to my z naszéj strony wyznać musiemy, że dlá słowiańskiego Lingwisty w ogóle, któremu jest nieodbicie potrzebną znajomość starosłowiańskiego języka, wielkiéj jest wági pod względem etymologiji znajomość gockiego; a czym jest ten ostatni dlá starosłowiańskiego w ogóle, tym jest w szczególności dokładná znajomość litewskiego języka dlá polskiego Lingwisty, zwłaszcza że jak język gocki, mający wiele spólnych piérwiastków ze starosłowiańskim, pomiędzy Sanskrytem i giermańskiemi językami, tak język litewski pomiędzy tymże Sanskrytem i mową słowiańską, a w szczególności językiem polskim, jest pośredniczącym ogniwem.

Samogłoska ѣ, którą, dla łatwiejszego porozumienia będziemy odtąd w tej gramatyce, ilekroć zajdzie konieczna tego potrzeba, dawali przez umówiony znak ê, była pierwotnie w mowie słowiańskiéj dwugłoską.