positio dwie spółgłoski po samogłosce

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mącz/1564 (war. B)
• Kn/1644 (I wyd. 1626)
• Kon/1759
• Kop/1783

Pŏsĭtio. Kłádzienie. Położénie. Sádzenie 1. Zákładánie 1. Rzécz 4. Koniéc 1. Spuszczánie 1. Słow końcowe odmiány.

Positio apud Grammaticos & Pòétas, est duarum consonantium concursus, aut una duplex, vocalem praecedentem longam faciens. Diomed. Probus. Positus, us. Terentiano.

Następstwo, nazwané po Łacinie Positio, jest albo słabé, albo mocné (firma, aut liquida Positio) to jest, gdy po samogłosce kładą się pewné spółgłoski. Przez następstwo słabé, samogłoska jest krótká lub długá w wiérszu, za wiérszém zaś krótká. Przez następstwo mocné, samogłoska zawsze jest długá.