terminów gramatycznych online
język słowieński starocerkiewnosłowiański
Język: polski
- O nauce dobrego pisania i czytania: Lub/1778
- Słownik, cz. II (P - Ż): SWil/1861
- Znaczenie i życie wyrazów: Łoś II/1925
Cytaty
Litera Г. wymawia fię różni . 1.) jak u Cudzoziemców H. Te wymawianie pozostało od Słowieńskiego języka.
Słowiański, v. Słowieński, a, ie, p. 1) właściwy Słowianom, należący do Słowian. Naśladowanie obcych zetrze cechy słowiańskie i narodowe. 2) = cerkiewny. Język słowiański (stary); używany w nabożeństwie u Słowian, należących do wschodniego kościoła. Po słowiańsku, ps. według zwyczaju Słowian, w języku słowiańskim.
W książce „O naukach wyzwolonych w powszechności i szczegulności księgi dwie od X. Ignacego Włodka napisane i do druku podane w Rzymie r. 1780" na str. 330 znajdujemy poglądy autora na to, kiedy i jakie wyrazy obcego pochodzenia mogą być w języku polskim dopuszczane. Czytamy tam: "[...] to jest słowo polskie prawdziwe, które od początku od Polaków zażywane było, bądź to że pochodzi od matki języka polskiego — słowieńskiego, bądź że pochodzi od jakiej siostry jego, jakie są: moskiewski, ruski, czeski, raguski, ilirycki, kroacki, styryjski, karniolski [...]".