terminów gramatycznych online
nawias
Cytaty
9ty Znak, nazywa się Nawias (Parenthesis). Pisze się tak () albo [] Oznacza on niejakie spuszczenie głosu i w tracenie pobocznej myśli.
Nawias, Parenthesis.
Nawias ponieważ oddziela myśl uboczną, nieistotnie do myśli głównéj należącą; daje się dla przestrogi: że słowa między nawiasem zawarte prędzéj i niższym głosem przeczytane być powinny np. Czescy historykowie utrzymują (bo to ich narodowéj sławie pochlébia) że Polacy niegdyś Czechom hołdowali??
() Nawias. W środek tego znaku kładą się wyrazy, któremi chcemy rzecz jaśniéjszą uczynić […].
Przepisz zdania poniższe, a po każdém z osobna dopisz w nawiasie, w jakim stosunku znajdują się do siebie zdania współrzędne.
() []. Nawias Wyrazy, zamknięte nawiasem, czytają się głosem nieco zniżonym. Nawiasów używamy: — kiedy przytaczamy w zdaniu coś takiego, co dodatkowo objaśnia lub dopełnia myśl naszę.
Imiona wzięte z języków nowożytnych, używających łacińskiego abecadła, wymawia się i pisze oryginalnie (jak w ich własnym języku), objaśniając trudniejszą wymowę w nawiasie lub w przypisku: Goethe, Schiller, Rousseau, Bordeaux, Byron, Corregio, Shakespeare (Szekspir).
Można też, gdy się pierwszy raz w piśmie wzmiankuje o danem nazwisku cudzoziemskiem, dać w nawiasie formę mianownika w pisowni oryginalnej.
Nawias ( ), [ ].
§ 202. Po sercu (jak to mówią) matkę pogłaskało [...].
W nawiasie zamykamy pojedyncze słowa lub całe zdania, wyrażające jakieś wyjaśnienie lub uzupełnienie treści zdania, w którego środku są umieszczone. Zamiast nawiasu używa się niekiedy dwóch myślników: Po sercu — jak to mówią — matkę pogłaskało.
Znaki pisarskie
(Signaes graphicos — Pontuação) [...]
Nawias ( ) Parenthesis [...].