Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

własność orzecznik

Język: polski
Dział: Składnia (współcześnie)

Cytaty

II. Przypadek.

Szesnaście jest powodów główniejszych, dla których się kładzie. [...]

2.Opisując rzecz jaką, wówczas jej własność czyli przymiot kładziemy w przypadku 2im np. młodzieniec przykładnej pracowitości, człowiek wielkich zdolności, a to dla dopełnienia myśli, i jest to samo, jak gdybyśmy powiedzieli, młodzieniec przykładnie pracowity, człowiek wielce zdolny.

Zdanie przeto zawiera w sobie przedmiot (подлежащее) czyli rzecz, o któréj się mówi; własność (качество) czyli przymiot, upatrywany w tym przedmiocie; i łącznik (связка) przyznający tę własność przedmiotowi. Np. Bóg jest wszechmocny. Tu Bóg jest przedmiotem mowy, wszechmocny jego własnością, a jest łącznikiem.

Własność z łącznikiem razem wzięta, nazywa się opowiednikiem (сказуемое) [ ...] jest wszechmocny, łącznie uważane, tworzą opowiednik.

W niém się zawiera własność przyznawana przedmiotowi zdania i łącznik, którym jest osobowe tegoż słowa zakończenie.