przypadek piąty wołacz

Hierarchy Dzieła Filter: 2 dzieła

• All works
• Kop/1778
• Kop/1780
• Kop/1783
• Gott/1787
• Ant/1788
• Prz/1792
• Gott/1794
• Szum/1809
• DwBg/1813
• SkorM/1816
• Kop/1817
• Mroz/1822
• Jak/1823
• Mucz/1825
• Rozp/1830
• Żoch/1838
• Rew/1845
• Such/1849
• Kurh/1852
• Szt/1854
• Morz/1857
• Łaz/1861
• Mał/1863
• Trz/1865
• Malin/1869
• Kam/1870
• Lerc/1877
• Mał/1879
• Malecz/1882
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891
• Kras/1897
• Król/1907
• Lor/1907
• Kr/1917
• Kon/1920
• ZwO/1924

Nie nazywámy tych przypadków po łacinie: nominativus, genetivus, dativus, accusativus, vocativus, ablativus, ani przełożonemi po polsku słownie: mianujący, dájący, oskárżający, wzywaiący, odbiérający, bo té nazwiska nie znaczą, co znaczyć powinny, nazwiémy jé: 1. mianownik, 2. dopełniacz, 3. célownik, 4. biérnik, 5. wołacz, 6. narzędnik, 7. miescownik, albo nazwiemy ié po imionach początkowych: piérwszy, drugi, trzeci, czwárty, piąty, szósty, siódmy.

Rzeczowniki osobowe męzkie (ci Szujscy) oznaczamy tylko w piérwszym przypadku liczby mnogiéj; w następujących zaś przypadkach (wyjąwszy piąty) tracą cechę rodzaju, i mówimy bez różnicy tym mężom, żonom, dzieciom, a nawet tym Zamojskim [...].