Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

passyw

Hasło w cytatach: pássif, passywa
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • Mownia: Morz/1857
  • O etymologii: Mal/1700

Cytaty

Tęn Łácinnicy tłumáczą przez Pássif, ále w Francuskim ták jáko y w Polskim jest rodzáju czyniącégo.

Sprawomiany czynu są w grammatykach odpowiednio nazwane słowami czynnemi. Oprócz tych czynnych i powyższych, tak zwanych nijakich, jest przyjęty trzeci rodzaj zwany biernemi. Atoli w samym opisie tego rodzaju powiedziano naiwnie, że mowa polska słów biernych nie zna; jest więc w tych grammatykach czczy napis, przekonywający, jak nam trudno oderwać się od łacińskiej passywy.

Przeprowadzona jej krytyka w stosunku do Duchênebillota budzi ciekawość, jak wyglądała ona u samego Malickiego, bo każe się spodziewać u niego i pod tym względem szeregu zmian.

Terminologia. Litera vocalis — wokala [...].

Coniugatio — koniugacyja, nachylanie: genus activum — rodzaj (s. 15) czyniący, verbum reciprocum — recyprokum, słowo recyprokowane (s. 152), słowo w siebie samo odwrócone (s. 104), verbum passivum — słowo cierpiące, passyw (s. 137).