Historical dictionary
of grammatical terms online

spółgłoska bezdźwięczna

Language: polski

Quotations

Wszystkie zakończenia cechują się spółgłoskami dzwięcznemi b, d, m, w bezdzwięcznemi zaś t, p, s, z, i płynnemi ł, r.

Kr/1897, p. 19 Definition

Stąd znowu wszystkie spółgłoski ze względu na samo ich brzmienie dzielimy na głośne albo dźwięczne, dawniej nazywane słabemi [...] i ciche albo bezdźwięczne, zwane dawniej mocnemi: p, p', t, k, k', f, f', s, ch, c, cz, ć, sz, ś.

Dziś, kiedy postanowiono pisać s zarówno przed wszystkiemi spółgłoskami bezdźwięcznemi z wyjątkiem s, sz, ś, nie byłoby usprawiedliwione uwydatniać różnicę między: scierać a ścierka.

Spółgłoska. Spółgłoski dźwięczne i bezdźwięczne. Spółgłoski czyste i nosowe. Spółgłoski twarde i miękkie. Spółgłoski: wargowe, wargowo-zębowe, przedniojęzykowe (zębowe i dziąsłowe), średniojęzykowe i tylnojęzykowe. Spółgłoski chwilowe (zwarte i zwarto-szczelinowe) i trwałe (szczelinowe i półotwarte).

Spółgłoski i ich podział. 1) dźwięczne: b w d z struny głosowe drgają, wydając pewien ton muzykalny, bezdźwięczne: p f t s struny głosowe nie drgają, słyszymy tylko szmery. 2) czyste: b, b', c, ć, cz itd. oprócz: nosowe: m, m', n, ń. 3) twarde: b, p, m, f, [...] miękkie: b', p', m', f' [...].