deklinować się

Filtr: 3 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Duch/1699
• Mal/1700
• Cell/1725
• SzyGram/1767
• Fook/1768
• SzyPocz/1770
• Mon/1780
• Jes/1886
• Uchw.AU/1891

Uczęstnictwo [...] wzięło nazwisko, od tego, że jest uczęstnikięm przymiotów od imięnia i od słowa. Od słowá ma deriwácją, to jest pochodzęnié [...]. Od imięnia zaś ma náchylánié, bo sie ták deklinuje jáko imióná.

Grammatica przednie dzieli się, ná dwie głowne Części. Na Etymologią, ktora się záchodzi około Słow, pokázując, jáko się one deklinowáć, lub coniugowáć mogą, álbo też nie mogą. I ná Syntáxin, ktora uczy Słowá construowáć, álbo jedne z drugiemi składáć.

Jako zaś Imiona przez spadki i liczby (ktore ostatnie do słow też należą) deklinują się: tak słowa przez sposoby i czasy koniugują się.