obelus

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Mącz/1564 (war. B)
• Kn/1621

Obelus, obeli, masc. sec. pen. cor. Latine veru, Rożen, też známię álbo punkt w księgách którym známionują fáłsz álbo co niepewnego, áby zá podejźráne było miano.

Obelus autem inquit Isidor. virgula sagittae similis superfluis aut vitiosis confodiendis apposita quasi veru, nam id ὁ ὀβολὸς et ὀβελὸς [ho obolòs, obelòs] apud Homerum sonat Eustathio interprete. eius diminutivum est ὀβελίσκος [obelískos] quasi veruculum. Asteriscus cum obelo apponitur his quae non suo loco posita sunt.