terminów gramatycznych online
sentencja
Język: polski
- Coniunctio: Don/1795
- De Coniunctione: DonCul/1560
- De Etymologia: Mora/1592
- Słownik: Mącz/1564 (war. B)
- Słownik, tom VI. i ostatni (U-Z): L/1807–1814
zdanie
Cytaty
Coniunctio quid est? Pars orationis annectens ordinansque sententiam. Coniunctioni quot accidunt? Tria. Quae? Potestas, figura, et Ordo.
Coniunctio Uwiąská ábo złączenie, iż sentencją porząd postánawia.
Comma, atis, Latine incisio, neu. tert. Pars periodi, Część á nieskończona sentencia ani spełne wyrozumienie. [...] Periodus postremo latinis circuitus, Zupełna sentencia. Ergo Comma et Colon sunt partes Periodi, Periodus autem est totum.
Periodus, fem. pen. cor. Latine circuitus ambitus, vel clausula. Cáła zupełna sentencia álbo mowá w rzeczy, też obchód.
Propositio, propositionis, Umysł álbo przed się wzięta rzecz, o koło której chcemy mówić, zupełná sentencia.
Quid est Coniunctio? Est vox id est pars Orationis, connectens [id est Ordinans,] tam Verba, quam sententias, [Tá cząstká mowy Coniunctio, złącza wespoł słowá i mowę álbo sentencją. Ut, Furor iraque mentem praecipitant, [popędliwość á gniew rozum záślepiáją.].
Conjunctio quid est? Złączénie co jest? Par[s] orationis indeclinabilis, Część mowy niestaczająca się, conjugens, vel etiam disjungens, złączające albo też rozłączające, voce[s] aut sententias, słowa, albo sentencje, ùt sed, sivè, jako ale, lubo.
ZWIĄZEK, -zku, m. [...] – Związek, = części, lub rzeczy związane z sobą, to co z sobą związano [...]. Nic po wymowie, jeśli w każdym związku słów, co Łacinnicy sentencyami zowią, nie będzie znać bystrego rozumu. Gorn. Dw. 52.