odmiana słów, wyrazów

Filtr: 2 dzieła

• Wszystkie dzieła
• SzyGram/1767
• SzyPocz/1770
• Nał/1774
• Lub/1778
• Szum/1809
• Mucz/1825
• Bor/1830
• Rozp./1830
• Rew/1845
• Desz/1846
• Such/1849
• Szt/1854
• Kam/1870
• Czep/1871–1872
• Malecz/1882
• KarłT/1885
• Jes/1886
• PolTerm/1921
• Król/1922
• Gaert/1927

W wyrazach: babka, łebkiem, żabka, grzybki, ząbki, grabki, słyszymy niby p, a mimo tego brzmienia, i mimo zasady pisania mocnych spółgłosek przy mocnych, a słabych przy słabych — napiszemy słabe b przy mocném b ze względu na wyraźnie brzmiące b w wyrazach: baba; łbem, żaba, grabie, grzyby, zęby [...]. Jeżeli odniósłszy się do źródłosłowu lub odmian wyrazu, jeszcze dostatecznéj wskazówki pisowni nie mamy, trzeba się odnieść wtedy do wyrazów pokrewnych jemu.

Część wyrazu nie zmieniająca się przez całą odmianę n. p. ogrodnik (bez końcówki) nazywa się tematem (osnowa) i może być równy rdzeniowi, np. pan, pan-a, pan-u i t.d.

C. Fleksja. (Nauka o odmianie wyrazów).