Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

jednozgłoskowy

Hasło w cytatach: jednozgłoskowowy, jednozgłośny
Język: polski
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Słowa Nieforemne poznać można I. w Trybie Oznaymuiącym z Czasu Niedokonanego, który po większey części bywa iednozgłoskowy, np. ich sprach gadałem, ich schrieb pisałem [...]. W Trybie Rozkazuiącym także częstokroć iednozgłoskowe bywaią, np. sprich gaday.

Przestroga. e, cokolwiek zamilcza się, maiąc po sobie Samogłoskę w ostatniey Zgłosce, np. das Getümmel tumult, der Degen szpada: wym. getymmel, degen. Wyięcie: W iednozgłośnych zaś słowach, i przed dwiema Spółgoskami wymawia się iak polskie e, np. der ten, wer kto, Herr pan; wym. der, wer, herr.

JEDNOSYLLABNY, -a, -e, -ie adv. [...]; jednozgłoskowy, n. p. Wyciągasz, żeby jednosyllabnym słowem: tak! nie! cały ten interes zakończyć. Teatr 17 b, 6.

Jednosylabowy p. Jednozgłoskowy

Jednozgłoskowy, Jednosylabowy, X Jednosylabny złożony z jednej zgłoski: Wyraz J. Echo jednozgłoskowe.

Jednozgłoskowość, i, blm. rz. od Jednozgłoskowy: Forma zaimka do dziś dnia używa się w postaci pierwotnej, dzięki swej jednozgłoskowości i akcentowi, stale na samogłosce ę spoczywającemu. Kryń. <Jeden + Zgłoska>

Zgłoskowy 1. przym. od Zgłoska, sylabowy. 2. jednozgłoskowy.

Monosylabiczny, Monosylabowy, przym. od Monosylaba, jednozgłoskowy.

Jednozgłoskowy in. jednosylabowy «składający się z jednej zgłoski, sylaby»: Nagromadzenie słów jednozgłoskowych akcentowanych inaczej modeluje tok wiersza niż tendencja do słów dłuższych. MAYEN. Poet. 99. Czasownik jednozgłoskowy nie ma akcentu, jeśli go poprzedza przeczenie nie, na którym wtedy akcent spoczywa, np. „nie mam”, „nie dam”, „nie drgnął” itp. Jęz. Pol. 1928, s. 38. // SW.