Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

zaimię

Hasło w cytatach: zaimiona
Język: polski
Dział: Części mowy (współcześnie)
  • III. Krystalizowanie się polskiej terminologii gramatycznej w czasach Oświecenia: Kor/1961
  • O pismowni w języku polskim: Prz/1816
  • O wywodni słow w polszczyźnie: Prz/1816

Cytaty

W Zaimionach może to J przez powinowactwo mieć do czasu miejsce, gdzie się zspotkać muszą wszystkie trzy powinowate Głoski I, Y, J, np. w przypadku Oddawalnym Zaimienia żeńskiego jiy (ei) mojiy Siostrze, twojiy Ciotce i t. d.

Pronomen (Furwort) Zaimię.

Wiele przymiotnikow męzkich umiemy zkrucać w Mianowalnym przypadku [...]. Tak Imiona i Zaimiona, np. gotowy : gotow, krzywy : krzyw, zdrowy : zdow, moja : ma, twoja : twa i t. d. [...] Pięknie dwoimy Przymiotniki np. godny, godzien, wolny, wolen i t. d. Zaimiona np. każdy, każden, ktory, ktoren i t. d.

O ile jednak neologizmy Szumskiego utrzymane były w granicach zdrowego rozsądku, to nie można tego powiedzieć o całym ich zestawie u J. Przybylskiego [...].

Nomen substantivum proprium — samowłasne (s. 63), concretum — istotnik podzmysłownik, abstractum — umysłownik (s. 95); pronomen demonstrativum — zaimię wskazywalne (s. 262); verbum — głagoł, adverbium — okoliczniak, praepositio — przedzak, coniunctio — spajak, interiectio — natrącak.