Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

kontaminacja

Hasło w cytatach: kontaminacje
Język: polski
Geneza: łac. contaminatio 'zepsucie, splamienie'
Dział: Fleksja, Słowotwórstwo (współcześnie)
EJO 1999, 313 Definicja współczesna

Kontaminacja. Zmieszanie się, skrzyżowanie dwóch jednostek językowych, dające w wyniku nową jednostkę [...].

Cytaty

Z innych podobnych objawów częste są formy rąkai ̯ca ‘rękawica’ [...], też w sufiksie patronimicznym -oi ̯c -ei ̯c lub -ȯć -ėć [...]: słowiń. Pa'vloi ̯c, sworzeńskie Koralikȯc [...]. Dat. sg. masc. na -oi ̯u z * -ov'u (kontaminacja -ov'i i -u), tu spotykany tylko u Słowińców [...].

Wedle wszelkiego prawdopodobieństwa mamy do czynienia z objawami rozmaitemi, do których nie można stosować jednolitego objaśnienia fonetycznego. Prawdopodobnie wchodzą w grę: a) różnice dialektyczne, b) dysymilacyjne objawy wokaliczne (lubisz.... przed i, ale litujesz.... przed u); c) przy litować działał także czeski wpływ, d) odwrotne wokalizacje jak zwykle przy wahaniach lub różnicy między językiem kulturalnym a gwarami, e) wreszcie oczywiście kojarzenia z innemi wyrazami czyli t. zw. etymologja ludowa i kontaminacja(lucemiernik).

Wypadki jak cupieć || czupieć, czuch || cuchnąć itp. polegają na dawnych obocznościach lub kontaminacjach.

§ 92. Kontaminacja, analogja, etymologja ludowa. Są to rozmaite objawy, zmieniające postać wyrazu, a polegające na prawach kojarzenia. Występują zarówno przy wyrazach obcych jak rodzimych, zarówno pod wpływem kojarzenia fonetycznego jak etymologicznego i znaczeniowego, zarówno pod wpływem luźnych jak stałych połączeń i par, dotyczą zarówno rdzennej jak sufiksalnej części wyrazu.

§ 94. Z wymienionemi wyżej pod b) nowemi»pierwotnemi« tworami o znaczeniu przeważnie zgrubiałem łączy się po części oboczność dźwięcznych i głuchych spółgłosek w tych samych wyrazach, w jednych wypadkach wywołana kontaminacją (analogją), w innych odziedziczona lub na wzór odziedziczonych oboczności wprowadzana.

Kontaminacja, powstanie nowego wyrazu, łączącego w sobie postać głosową dwu odrębnych a podobnych wyrazów, np. chwytać < chwataćchytać.