Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

liczebnik ogólny

Hasło w cytatach: liczebniki ogólne, ogólny
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)
  • Fleksja czyli nauka o odmianach, albo odmiennia: Kr/1917
  • IV. Rozwój polskiej terminologii gramatycznej po Kopczyńskim: Kor/1961
  • Rozdział V. O Liczebniku: Szt/1854
  • Wiadomości wstępne: Kr/1917

Cytaty

Liczebniki ogólne są te, które oznaczają ilość niepewną, to jest niewyszczególnioną, kładą się także na pytanie: ile? wiele? siła? co? te są: ile, kilka, siła, tyle, wiele i t. d.

§ 42. Liczebniki takie, jak: dwa, trzy, cztery, dziesięć... oznaczają dokładnie liczbę przedmiotów; są jednak i takie liczebniki, które określają liczbę tylko w przybliżeniu, np. parę wiorst, kilka tygodni, wiele pieniędzy, tyle korcy, ile lat, i t. p. Liczebniki takie nazywamy ogólnemi albo nieoznaczonemi.

Liczebniki ogólne: ile, tyle, kilka, wiele odmieniają się jak pięć, to jest mają ogólną końcówkę -u (tylu dni, od ilu godzin, z kilku osobami).

W ten sposób wyglądała sytuacja w fonetyce, morfologii i składni, tak kształtowała się w wymienionych już dziedzinach semantyki, jak widać to i z gramatyki A. Sztochla.

Terminologia. Nomen numerale cardinale — liczebnik rachunkowy, ilości, ordinale — porządkowy, fractio — ułamkowy, collectivum — gromadny, multiplicativum — składny, proportionale — gatunkowy, indefinitum — ogólny, adverbiale — przysłówkowy, particula — złącznik, przyrost.