of grammatical terms online
deklinacja pierwsza
Etymology: polska, r. męski
Quotations
Prima Declinatio quot habet terminationes? Quatuor - A, et Ta, ut Musa, vel Poeta. AS ut Aeneas. ES ut Anchises. E ut Epitome. [Prima Latina est, reliquae tres Graecae.] Quis est Character [nota] primae Declinationis? [Skąd mam wiedzieć, gdy imię jest pierwszej deklinácjej?] Cum Genitivus et Dativus in AE Diphthongum desinunt.
EXEMPLA PRIMAE DECLINATIONIS. Przykłády staczánia Imion pierwszej Declináciey.
Prima Declinatio. Słowká łacińskie, pierwszej Declinátiej, Kończą się wszystkie, ná A, i według tego Typum się declinują.
Przykłady pierwszej Deklinacyi [...] I. Imiona własne męskie jakokolwiek zakończone byle nie na a, i lub y.
De la première Déclinaison. La première Déclinaison a la terminaison de son Gen: singulier en ae diphtongue.
[...]
O Pierwszej Deklinacyi. Pierwszej Deklinacyi kończy się Genitivus na ae dyftong, á inne kazusy tak.
DEKLINACYA I. Do tey Deklinacyi należą Imiona, ktore mają Rodzący Spadek na a, jako: Pan, Pana. Takich jest wiele Męskiego rodzaju, Niewieściego żadne, trzeciego wszystkie. Przykład pierwszej Deklinacyi Imion Rodzaju Męskiego.
Podług deklinacyi piérwszej przypadkują się wszelkie rzeczowniki samego rodzaju męskiego, ale tylko takie, które nie tylko w przypadku I liczby pojedynczéj mają zakończenie rzeczowne, ale i w dalszych przypadkach przyjmują zakończenie téj deklinacyi służące.
Deklinacja l-sza, męska, obejmuje rzeczowniki rodzaju męskiego, zakończone w mianowniku liczby pojedyńczej na spółgłoskę twardą lub miękką; np. syn, rolnik, lew, dom, obłok; mąż, król, pasterz, koń, deszcz, zdrój i t. p.