Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

znamię miękczenia

Język: polski
Dział: Pisownia (współcześnie)
  • Nauka o głoskach: Łaz/1861
  • O Grafice w ogóle, a w szczególności o Grafice starożytnych i jéj historycznym rozwoju, jako téż o podstawie, na któréj polegá porządek głosek w alfabecie fenickim, greckim i łacińskim: Malin/1869

Cytaty

[...] Żaden gramatyk sumienny nie zaniechał zalecać kreskowania tych spółgłosek, a Deputacja Warszawska takiemi uwagami powodowana wyrzekła: „Podział spółgłosek na twarde i miękkie stanowi ważną zasadę, na któréj się opiera w mowie polskiéj równie znaczenie wyrazów, jak i zmiany ich gramatyczne. Dla wydania zatem takiéj różnicy należy zachować znamiona miękczenia nie tylko nad spółgłoskami: ć, dź, ń, ś, ź, które i w wymawianiu i w pisaniu powszechnie są używane, ale i nad spółgłoskami: v', m', p', w', których zwyczaj w mowie i w piśmie ściśle nie zachowuje" [...]

Mroziński w powyżéj wymienionym ustępie, ściśle rzecz biorąc, nie myśláł wcale o Ortografiji, lecz jedynie o Grafice. — Ustęp ten przytáczamy, przemieniwszy Ortografiją na Grafikę. — Są to myśli nader wáżne, i kiedyś wprowadzone w życie, będą płodne w wielkie nástępstwa, nie tylko w dziedzinie języka naszego, ale i całéj mowy słowiańskiéj. Oto są słowa jego: „Przekonany jestem, że gramatyka polska nie będzie dopóty jasną, dopóki Grafika nie będzie zastósowaną do gramatycznego mechanizmu języka," tj . dopóki abecadło nasze nie będzie gramatycznym; a nie będzie nim, dopóki wszystkich głosów i brzmień naszego języka nie będziemy oznaczali pojedyńczemi postaciami głoskowemi bez znamion nad spółgłoskami, bez samogłoski i, jako téż bez spółgłosek z, ż, ź, używanych za znamiona miękczeniá twardych spółgłosek, gdyż to jest jedyny rozumny sposób, w jaki Grafika zdołá zaradzić téj niedogodności, którą tak jasno w widziáł i pojmowáł nájgłębszy w swojim czasie znáwca i badácz organizmu naszego języka.