verbum causativum

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• DonGl/1542
• Malin/1869
• Gaert/1927

Verbum – słowo: activum – sprawiące a. sprawujące; verbum substantivum – istotne, causativum – przyczynę dające, inchoativum – poczynające, anomalum – nierówne, neutro-passivum – rozne.

[...] Pogłosem j urábiają się w polskim i starosłowiańskim języku słowa czynne, z nader małemi wyjątkami słów nijakich [...]. które po większéj części używają się nieosobiście [...], które to drobne wyjątki nie mogą nás wstrzymać od uznaniá pogłosu j za znamię czynności, zwłászcza że i w sanskrycie pogłos j jest znamieniem słów czynnych, które gramatycy nazywają verba causativa [...].

Causativa, p. czasowniki I B.

Nadto wyróżniamy znaczeniowo: verba factitiva [...], verba causativa: oznaczają czynność powodującą jakiś stan, np. uspokoić.