terminów gramatycznych online
verbum causativum
Język: łaciński
- Koniugacja: ŁośFl/1923
- O Słowie: Malin/1869
- O zdaniu pojedyńczym: Kras/1897
- Regulae grammaticales: DonGl/1542
- Słowniczek: Gaert/1927
Cytaty
Verbum – słowo: activum – sprawiące a. sprawujące; verbum substantivum – istotne, causativum – przyczynę dające, inchoativum – poczynające, anomalum – nierówne, neutro-passivum – rozne.
[...] Pogłosem j urábiają się w polskim i starosłowiańskim języku słowa czynne, z nader małemi wyjątkami słów nijakich [...]. które po większéj części używają się nieosobiście [...], które to drobne wyjątki nie mogą nás wstrzymać od uznaniá pogłosu j za znamię czynności, zwłászcza że i w sanskrycie pogłos j jest znamieniem słów czynnych, które gramatycy nazywają verba causativa [...].
Znaczenie słów przechodnich, rządzących 4. przyp., jest tak rozmaite, że niepodobna go ująć w prawidło. Jednak można je co do znaczenia podzielić na trzy klasy: […] 2) Słowa przechodnie, oznaczające taką czynność, która wywołuje jakąś czynność, stan lub przymiot przedmiotu, wyrażonego dopełnieniem bliższym. (słowa czynności powodującej — verba causativa, v. factitiva).
Causativa. § 100. Bezokolicznik z osobną formą czasownika czynić lub dać, dawać wyraża wywołanie czynności np. błądzić je uczynił [...].
Causativa, p. czasowniki I B.
Nadto wyróżniamy znaczeniowo: verba factitiva [...], verba causativa: oznaczają czynność powodującą jakiś stan, np. uspokoić.