Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czasownik kauzatywny

Język: polski
Geneza: łac. causātīvus 'przyczynowy'
Dział: Słowotwórstwo, Części mowy (współcześnie)
EJO 1999, 496 Definicja współczesna

Rodzaj czynności (postać czynności). Niem. Aktionsart. Kategoria semantyczna czasownika wyodrębniona ze względu na sposób, w jaki może przebiegać czynność lub trwa stan. [...] Ze względu na r. cz. wyróżnia się najczęściej następujące typy czasowników: [...]; kauzatywne (faktytywne, albo causativa, factitiva) oznacające spowodowanie wykonania jakiejś czynności lub przyjęcia jakiegoś stanu (np. moczyć 'powodować, że coś staje się mokre').

Cytaty

Nie znaleziono cytatów.