Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

czasownik faktytywny
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: czasowniki faktytywne
Język: polski
Geneza: n. łac. factitivus 'przyczynowy'
Dział: Słowotwórstwo, Części mowy (współcześnie)
EJO 1999, 496 Definicja współczesna

Rodzaj czynności (postać czynności). Niem. Aktionsart. Kategoria semantyczna czasownika wyodrębniona ze względu na sposób, w jaki może przebiegać czynność lub trwa stan. [...] Ze względu na r. cz. wyróżnia się najczęściej następujące typy czasowników: [...]; kauzatywne (faktytywne, albo causativa, factitiva) oznaczające spowodowanie wykonania jakiejś czynności lub przyjęcia jakiegoś stanu (np. moczyć 'powodować, że coś staje się mokre').

Cytaty

Łoś II/1925, s. 112

§ 294. Suf. -i- w bezokolicznikach czasowników faktytywnych przechodnich: przedłużyć, chwalić, lubić, żywić, ulżyć, mnożyć, obnażyć, ostrzyć, głosić, gościć, grzeszyć, dzielić, także kauzatywnych: oślepić, budzić, zbawić, przylepić, położyć, morzyć, poić, sadzić, świecić, topić, toczyć, uczyć, stawić.

Powiązane terminy