Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

bełkotać
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Dział: Kultura języka (współcześnie)

Cytaty

Kop/1778, t. II, s. 114

Słuchając dzieci béłkocących, słuchając cudzoziemcá káleczącego nász język, z wyrázów jákokolwiek urobionych domyślamy się czégo chcą.

L/1807–1814, t. I, s. 70

BEŁKOTAĆ, BEŁGOTAĆ, BUŁKOTAĆ, -ał, -oce, intransit. Niedok. blekotać, glukać [...]. Zająkliwy momoce, bełkoce. Dudz. 21.

SW/1900-1927, s. 123 Definicja

Bełkotać, ocze, tał, Bełgotać X Bulkotać, X Bełknąć [...] 2. a. [Bolbotać, Bełkatać] jąkać ś., momotać, glegotać, klekotać, niewyraźnie mówić.

Powiązane terminy