Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

blekotać
Hierarchia Dzieła

Język: polski
Dział: Kultura języka (współcześnie)

Cytaty

Tr/1764, s. 57

Blekocę ce, tał. stammeln, lallen. bégaïer, baragoüiner, brédoüiller, gazoüiller. § niemowiątko blekotać i szeplunić poczyna.

L/1807–1814, t. I, s. 70

BEŁKOTAĆ, BEŁGOTAĆ, BUŁKOTAĆ, -ał, -oce, intransit. Niedok. blekotać, glukać [...]. Zająkliwy momoce, bełkoce. Dudz. 21.

Powiązane terminy