conjuncção

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Lor/1907
• ZwO/1924

W języku portugalskim rozróżnia się dziesięć części mowy (partes do discurso):

1.rzeczowniki — substantivos, 2. przedimki — artigos,

3.przymiotniki — adjectivos, 4. zaimki — pronomes,

5.liczebniki — nomes numeraes, 6. czasowniki — verbos,

7.przysłówki — advérbios, 8. przyimki — preposições,

9.spójniki — conjuncções, 10. wykrzykniki — interjecções.

Spójniki (conjuncções) są części mowy, które łączą czyli spajają z sobą dwa wyrazy albo dwa zdania. Przykłady spójników:

e i, a | ainda que, ... choć [...].

Język portugalski ma dziesięć [sic!] części mowy, i to: rzeczownik (substantivo), przymiotnik (adjectivo), zaimek (pronone), czasownik (verbo), przysłówek (adverbio), przyimek (preposição), spójnik (conjuncção), wykrzyknik (interjeição).

Aby wyrazić stopień wyższy, posługujemy się przysłówkiem (adverbio) mais (więcej), n. p. mais forte (silniejszy); w zdaniu zaś, po przymiotniku, kładzie się łącznik (conjuncção) que lub do que (niż, od), n. p. José é mais forte do que João (Józef jest silniejszy od Jana).

Spójniki (Conjuncções).

Są to części mowy, które spajają z sobą dwa wyrazy albo dwa zdania: branco e verde (biały i zielony), eu sei a lição e elle não sabe (ja wiem — umiem — lekcję, a on nie wie).