Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

Silbe
Hierarchia Dzieła

Hasło w cytatach: Ssylb, Sylb, Sylbe, Syllabe, Syllbe
Język: niemiecki
Dział: Fonetyka (współcześnie)

Cytaty

Murm/1533, s. 192

Syllaba. Eyn ssylb. Cćonká.

Mym/1541, s. 10

Syllaba Sylb Zrzek.

Rot/1616, s. [180]

Denn die Polen pflegen offt in Perfecto vnd Futuro, eine Sylbe mehr/ als in Praesenti, ist anzusetzen/ als czynię [...] czyniłem.

Gut/1668, s. 1

Die Wortziehung (Prosodia) słowa natężająca nauka / welche unterweiset die Silben lang oder kurz auszusprechen.

[Die Wortziehung (Prosodia) słowa natężająca nauka / która uczy wymawiać sylaby długo lub krótko.]
Gut/1669, s. 7

Stimmere Buchstaben werden genant / weil sie in einem jeden Worte und Sylbe einen klaren deutlichen Laut geben / und ohne derer Zuthun kein Wort noch Sylbe kann gestaltet und außgesprochen werden.

[Samogłoski temu zawdzięczają swoją nazwę, że w każdym słowie i każdej sylabie dają czysty wyraźny dźwięk i bez nich nie da się ani utworzyć, ani wypowiedzieć słowa.]
Malcz/1687, s. 7

Die jenige welche nur eine Syllbe in dem Nominativo haben/ die haben gemeiniglich Genitivum. auff u.

[Te [rzeczowniki], które w mianowniku mają tylko jedną sylabę, w dopełniaczu kończą się zazwyczaj na u.]
Malcz/1696, s. [18] ([18-19])

[...] die Polnische Buchstaben/ samt den schwersten Syllaben, wohl zu unterscheiden [...]. So soll mann auch dem Knaben die schwersten Syllaben: Brza/ Chrza/ Drza/ Strza rc. zum offtern außsprechen lassen [...].

[[...] rozróżniać polskie litery wraz z najtrudniejszymi sylabami [...] Powinno się kazać uczniowi często powtarzać trudnej sylaby polskie: brza, chrza, drza, strza itd. [...].]
Mich/1696–1700 ok., s. 22

Adjectiva, so auff ein gi / ski / oder hy außgehen / verwechseln sie dieselbe Syllben in ßy / mit Vorsetzung des Buchstaben ż. Zum Exempel / drogi / drożßy.

[Przymiotniki kończące się na gi, ski lub hy zamieniają te sylaby na ßy poprzedzone literą ż, przykładowo drogi / drożßy.]
Raph/1698, s. 4

I wenn es zu Ende des Wortes stehet, und vor sich einen Vocalen hat, machet eine besondere Sylbe, als moi, die meinen, twoi, die deinen [...].

[Jeśli i występuje na końcu wyrazu i ma przed sobą samogłoskę, to tworzy oddzielną sylabę, np. moi, twoi [...]. ]
Mül/1717, s. 6

Ść / cz / dz / dź / rz / sz und szcz müssen in eine Sylbe im buchstabiren genommen und nicht getrennet werden, paucis exceptis, als: bárzo / sehr.

[Przy literowaniu ść / cz / dz / dź / rz / sz występują w tej samej sylabie i nie mogą być dzielone, z kilkoma wyjątkami, np. bárzo / sehr.]
Mon/1722, s. [41]

Substantiva Masc., derer letzte Sylbe auf ein i oder y ausgehet, decliniret man in Numero Singulari wie das Adjectivum dobry.

Tr/1764, s. 948

Natężanie, Natężenie. [...] 3) Accent, Thon auʃ einer Sylbe. 4) Erhebung der Stimme im Reben. [...] 3) accent sur une sillabe dans la prononciation. 4) l'action d'élever la voix. § [...] 3) z natężeniem sylabę wymowić. 4) częstego w mowie zażywa natężania; słow natężanie.

Tr/1764, s. 2072 Definicja

Słowa część wymowna; sylaba. eine Sylbe. une sillabe.

Tr/1764, s. 2225 Definicja

Sylaba. eine Sylbe. silabe. po sylabie. Sylbenweis. épeler.

Tr/1764, s. 2945 Definicja

*Zbieranka; sylaba, zebranie liter na jedno ruszenie wargi, języka. eine Sylbe, silabe.

Cas/1797, s. 3 Definicja

Zusammengesetzte Laute nennt man Sylben.

[Złożone dźwięki nazywa się sylabami.]

Powiązane terminy