numerus pluralis

Filtr: 4 dzieła

• Wszystkie dzieła
• Murm/1533
• DonGl/1542
• Bart/1544
• DonCul/1560
• Mora/1592
• Jan/1594
• Don/1595
• Vol/1612
• Don/1649
• Men/1649
• Sty/1675
• Woy/1690
• Cell/1725
• Fook/1768
• Dudz/1776
• Lub/1778
• Mon/1780
• Don/1795
• Szum/1809
• Gddk/1816
• Morz/1857
• KarłT/1885
• Uchw.AU/1891
• Gaert/1927

Numerus pluralis – liczba w wielu.

Tákże máją [Włosi] duos numeros, to jest dwie liczbie Singularem, ktory jednę osobę lub rzecz wyraża, Pluralem zaś ktory wiele osob lub rzeczy określa i znáczy.

Singularis Pluralis.

VERBUM AUXILIARE. SONO Jestem. INDICATIVUS PRAESENS. Singularis, Jo sono, Ja jestem [...]. Pluralis Noi siāmo My jesteśmy [...].

Sing: Hebbi Miałem dawno [...]. Plur: Havevamo mieliśmy [...].

Nel przekłáda się odbierájącemu spadkowi w obojgu liczbách tym Imionom / ktore máją ártykuły / przed wokałą nell in Plurali negli, nel, nella przed kononą in Plurali nei i nelle [...].

Nazwiska płci męskiej, i urzędy ich dwojako mają nominativum pluralem; podług których też adiectiva rozmaicie się kładą, np. pobożni Konstantynowie, abo poźne Konstantyny.

Е. i Я. często używają się za jedno, osobliwie w wielkiej liczbie (in numero plurali) przydatnych (adiectivorum) piszą Святые, Swięci, i Святыя.