of grammatical terms online
kropka znak interp.
Znak interpunkcyjny kończący zdanie oznajmujące.
Quotations
6ty Znak, nazywa się Kropka (Punctum). Pisze się tak . Oznacza on spuszczenie głosu i krótki wypoczynek; kładzie się w ten czas, kiedy jest myśl zupełna.
Kropka, punctum.
W piérwszém słowie pisma, i w piérwszém słowie od ustępu, chociażby ten nie po kropce ale po innym znaku pisarskim następował.
(.) Kropka jest znakiem zakończenia myśli i dlatego wymaga dłuższéj przerwy głosu.
Kropka (.). Kropka oznacza najdłuższy przestanek, a głos przy niéj zupełnie się spuszcza.
Niekiedy zamiast całych wyrazów, piszą się początkowe tylko ich głoski z dodaniem kropki, która w takim razie jest znakiem skrócenia, nie zaś przestanku, np. d. (dnia), m. (miesiąca), r. b. (roku bieżącego), ś. p. (świętéj pamięci) i t. p.
Kropka (точка) kładzie się na końcu okresów pojedyńczych i złożonych.
Kropka czyli punkt, ( . ) oznacza skończenie dłuższego zdania albo okresu, a więc przestanek najdłuższy.
Punkt czyli kropka wyraża, że myśl jest skończona, i kładzie się na końcu zdań pojedynczych, albo téż złożonych.