głoska wargowa

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• Benni/1923
• Nitsch/1923

Ten drugi podział ma szczególne znaczenie dla spółgłosek. W chodzą tu w grę dwa narządy jako czynne, wszystkie więc głoski z tego stanowiska będą albo wargowe, albo językowe.

Tylne, zawsze krótkie ë występujące (prócz dialektycznych tworów analogicznych [...]) tylko po spółgłoskach niepalatalnych, najtypowszym jest kaszubskim dźwiękiem. Warjanty jego, chyląc się bardziej ku a czy ku e, nie tracą jednak zwykle charakteru nieznanej dialektom czysto polskim głoski tylnej a nie wargowej; dopiero w południowej, mocno spolszczonej części dialektu zaborskiego przyłącza się tu artykulacja warg, przez co powstaje rodzaj krótkiego, niezbyt tylnego u̯.