Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

przysłówek właściwy

Hasło w cytatach: przysłówki właściwe
Język: polski
Dział: Fleksja (współcześnie)

Cytaty

Przysłówki właściwe są te, które od innych części mowy nie pochodzą, i nigdy nie przyjmują innego znaczenia, jak tylko przysłówkowe, np. bardzo, dość (dosyć) i t. d.

Przysłówki właściwe dzielą się według naturalnego porządku pięciorako, jak następują: 1. Przysłówki czasu [...]. 2. Przysłówki miéjsca [...]. 3. Przysłówki pytania [...]. 4. Przysłówki twierdzenia [...]. 5. Przysłówki przeczenia.

Przysłówki właściwe, to jest te które zawsze są przysłówkami, odmieniać się nie mogą, jako ze swéj natury nieodmienne wyrazy.

Pierwszą stanowią partykuły, które zaraz od samego początku, [...] były przysłówkami. Druga kategorya przeciwnie obejmuje przysłówki, dopiero z czasem wytworzone z wyrazów niegdyś, a często nawet i teraz jeszcze odmiennych [...].

Przysłówki pierwszéj kategoryi nazywamy właściwymi czyli pierwotnymi; te drugie zaś są to przysłówki pochodne i zostają niejako na pograniczu między prawdziwymi partykułami a odmiennymi częściami mowy.

W języku naszym mało jest przysłówków wła­ściwych.

Części mowy, oznaczające właściwości cech (Księżyc świeci blado) nazywają się: Przysłówki. Zaliczają się one do części mowy nieodmiennych i dzielą się na: przysłówki właściwe (pięknie, dobrze...) oznaczają bowiem właściwości cech dokładnie. Przysłówki, które niedokładnie oznaczają właściwości cech są: 2. zaimkowe [...] 3. liczebnikowe (jedynie, pierwej, jedno, jeno).