Historical Dictionary
of Grammatical Terms online
of Grammatical Terms online
dopełniacz przypadek
Language:
polski
Etymology: od czas. dopełniać
Etymology: od czas. dopełniać
Area:
Fleksja, Części mowy (Today)
More...
- Słownik, t. 1: A-G: SW/1900-1927
- Słownik, t. 5: Próba-R: SW/1900-1927
EJO 1999, 193
Contemporary definition
Genetivus (dopełniacz). [...] W językoznawstwie oznacza przypadek używany zarówno adnominalnie, jak i adwerbalnie, pod względem funkcjonalnym bardzo zróżnicowany. Syntaktycznie jest przede wszystkim przydawką lub dopełnieniem.
Quotations
SW/1900-1927,
p. 511
Definition
Dopełniacz, a, lm. e [...] 2. gram. nazwa przypadku drugiego w deklinacji.
SW/1900-1927,
p. 548
Definition
Rodzący [...] gram.: † Spadek R[odzacy] = dopełniacz, przypadek drugi: R. spadek, drugi spadek, genitivus Troc.