Historical Dictionary
of Grammatical Terms online

dopełniacz przypadek
Hierarchy Dzieła

Language: polski
Etymology: od czas. dopełniać
Area: Fleksja, Części mowy (Today)
EJO 1999, 193 Contemporary definition

Genetivus (dopełniacz). [...] W językoznawstwie oznacza przypadek używany zarówno adnominalnie, jak i adwerbalnie, pod względem funkcjonalnym bardzo zróżnicowany. Syntaktycznie jest przede wszystkim przydawką lub dopełnieniem.

Quotations

Łoś II/1925, p. 125

W szczegółach spotykamy tu wiele trudności, które rozwiązują się w każdym wypadku inaczej, np. w Spycimierz XII, Strzedziwoj XIII pierwszy człon wydaje się przysłówkiem [...]; Racibor ma w członie pierwszym może formę przypadkową (dopełniacza lub celownika albo miejscownika) od rać — pugna.

Related terms