Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

consonans niema

Hasło w cytatach: consonantes nieme, konsonans niema
Język: polski, łaciński
Dział: Fonetyka (współcześnie)
  • II. Początki polskiej terminologii gramatycznej. Od Odrodzenia do czasów saskich: Kor/1961
  • Introduction à la grammaire / Wprowadzenie do gramatyki: Fook/1768
  • Literae: Cell/1725

Cytaty

Consonantes, są, niektore Liquidae, głośne, jáko to, L, M, N, R. Inne zás, są, Mutae, nieme, ktorych rozeznánie w Prosodiej, jest potrzebne. Tám też należy, X, i Z, ktore Duplices, sowitymi, názywáne bywáją.

On nomme les autres Lettres Consonnes, ou Consonantes á cause qu'elles ne donnent point de son d'elles mêmes. On distingue les Consonnes en Semivoïelles, et Muettes: On a celles-ci lorsqu'on met la voïelle après be ce de ge ka pe qu te.

[...]

Inne litery zowia się Consonantes, lub Consonae, ponieważ przez się same nie brzmią. Te się dzielą na Semivocales wpułbrzmiące, i Mutas Nieme. Mutae są te, ktore mają po sobie Vocales, jako to be, ce, de, ge, ka, pe, qu, te.

Więcej ich [terminów] można znaleźć u K. Cellariusa.

Terminologia. Litera vocalis brevis — przez się brzmiąca, samobrzmiąca, wokales (s. 158) krótka, longa — długa, diphthongus — sowito brzmiąca, consonans muta — współbrzmiąca, konsonans (s. 158) niema, liquida — głośna; syllaba — syllaba.