prajęzyk

Hierarchia Dzieła Filtr: wszystkie dzieła

• Wszystkie dzieła
• KarłT/1885
• Kr/1897
• SW/1900-1927
• Łoś II/1925
• Dor/1958–1969

Prajęzyk Ursprache (porówn. Grundsprache).

Ursprache Prajęzyk (porówn. Mowa pierwotna).

Obok jednak tych różnic, wszystkie wymienione języki łączy silny węzeł tożsamości pierwotnego ustroju; wszystkie one mają budowę gramatyczną na jednakich opartą zasadach i do dziś utrzymane w niej pewne znamiona wspólne, po wspólnym prajęzyku odziedziczone i dowodzące wzajemnego między temi rodzinami pokrewieństwa.

Język, a, lm. i [...] b) przen. narzędzie mowy, mowa, możność mówienia, dar słowa, wymowa, wysłowienie [...] d) mowa ludzka, mowa narodu: Umiejętność języka. [...] J. polski, francuski, cygański. Języki wschodnie. Władać, mówić językami. J. umarły a. martwy, X nieżywy (= którym już jako ojczystym nie mówią obecnie). J. żywy a. żyjący (= którym mówi obecnie żyjąca narodowość). J. bogaty, ubogi. Języki pokrewne, pobratymcze, jednoszczepowe. J. pierwotny a. prajęzyk. Języki pochodne. Nauka, gramatyka, historia języka. [...] Wykładał języki słowiańskie. J. rozdzimy, ojczysty, macierzysty, swój, obcy, cudzoziemski. Języki starożytne, nowożytne. Przen. sposób wysłowienia, środek wyrażenia czego, porozumienia ś., styl: Przemawiał do ludu językiem ludu. Przemawiać językiem mowy potocznej. J. naukowy, gramatyczny, filozoficzny, piśmienny a. książkowy, literacki, potoczny, ludowy a. gminny, salonowy, złodziejski. [...] Księgi pielgrzymstwa są pisane przez Mickiewicza językiem biblijnym [...] Czystość, poprawność języka.

Otóż stwierdzić można, iż w języku prasłowiańskim istniały pewne nazwy, świadczące tem samem, że i drzewa odpowiednie Prasłowianom były znane i musiały rosnąć w ich praojczyźnie; innych nazw brak w tym prajęzyku, z czego można wnioskować, że praojczyzna Słowian rozciągała się na zewnątrz zasiągu drzew takich.