Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

odmiana wymiana/zmiana, nowa forma

Hasło w cytatach: odmiána, odmiana słow własnych
Język: polski
Dział: Morfologia (współcześnie)

Cytaty

Owe záś wszytkie imioná przydátne, ktore się w Męskim rodzaju kończą ná wokałę e, w Niewieścim nie máją odmiány, jáko Il Nobile Sláchetny, śláchetne, La nobile Sláchetna.

Rodzaj w káżdym przyrzutnym jest i męski i niewieści [...]. To záś jest álbo pod jednym tylko zákóńczęnięm álbo pod dwojákim. Któré kolwiek sie kóńczą ná e [...] przyrzucáją sie bez odmiány do istotnych ták męskich jáko i niewieścich. [...] Wszystkié záś inszé zákóńczęnia są dwojákié to jest inákszé pod rodzájęm męskim, inákszé pod niewieścim. I to sie [...] zowie mocja, która sie pod różnym zákóńczęnięm różnie dzieje.

Sposób Nieográniczóny álbo Nieskóńczóny. L'Infinitif. Ma w Fráncuskim ták ják i w Polskim czásów dwá [...], do káżdéj sie osoby i do obu liczb záżyć mogą bez żadnéj odmiány.

Nazwiska Miast, Rzek, [...] ktore się w Polsce nie znajdują, albo nieodmienne zachować, albo mało przemienić [...] Gdy zaś odmiana słow własnych, już jest przyjęta, lepiej tak odmienione, niżeli nieodmienne kłaść. Tak Rzym, Tarwiż, Wiedeń etc. lepiej się kładą w Polszczyznę, niżeli gdybym nazwał, Romą, Tarvisium, Wienną etc.