Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

dźwięczność eufonia

Język: polski
Dział: Prozodia (współcześnie)
  • Część II. Rozdz. 2. Odmiany. (Fleksya) : Jes/1886
  • Część pierwsza. Rzecz o głoskach: Such/1849
  • O niezmiernem bogactwie, piękności brzmień mowy Sł. Polskiej. Zdania najpoważniejszych badaczów polskich i obcych: Oż/1883
  • O pisowni: Such/1849

Cytaty

Budowa, rozwój i udoskonalenie języka polskiego poléga na zasadach dźwięczności (eufonii, harmonii).

Dźwięczność, która poléga na doborze i zgodzie brzmień.

Brodziński Kaz. [Kazimierz]. powiada: "[...] Szymonowić S. w Sielance swojej, dzwięczność i piękność mowy tak porównał i odmalował [...]".

Niektóre tylko rzeczowniki z wzorca 2-go przybierają dla dźwięczności końcówkę -i (y).