Słownik historyczny
terminów gramatycznych online

liczebnik złożony

Język: polski

Cytaty

W złożonym liczebniku kilkadziesiąt spadkuje się tylko jedna część tego wyrazu, dla uniknienia jednakowego spadku dwóch jego części […].

W liczebnikach złożonych obadwa, obiedwie spadkują się obiedwie części tych wyrazów w 2, 3 i 7 s. np. obudwóch, obudwóm […].

Liczebniki złożone są te, które się składają z dwu lub więcéj liczebników głównych czyli piérwotnych albo pojedynczych, np. pięćdziesiąt, sześćdziesiąt.

Jednakże odmienianie słowa we środku, jak powyższe, wydaje nam się już za sztuczne, dlatego jest dążnością języka, pierwszą część słowa złożonego zostawić nieodmienną, a drugą odmieniać, choćby nie była w 1ym p. Tę dążność języka widzimy nie tylko w rzeczownikach, ale także w liczebnikach złożonych [...].

[…] Liczebniki złożone z dziesiąt zakończamy pięciorako […].

Słowa i liczebniki złożone.

[…] Liczebnik ten wchodzi także, jakośmy już widzieli, w skłád liczebników złożonych […].

Te liczebniki złożone: dwanaście itd., dwadzieścia, trzydzieści, cztérdzieści, odmieniamy teraz dalej: dwunastu, dwudziestu, trzydziestu, cztérdziestu.

Числительныя по своему составу бываютъ: простыя proste, состоящія изъ одного кореннаго слова, напр. dwa, trzy, dziesięć, sto, pierwszy, и проч.; и сложныя [liczebniki] złożone, состоящія изъ двухъ или болѣе словъ, напр. dwanaście (dwa na dziesięć), pięćdziesiąt (pięć dziesiątek), и проч.